Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Κατερίνα

Σήμερα έδινα Ψυχιατρική. Σήμερα πέρασα πολύ χρόνο στο ψυχιατρείο. Σήμερα στο ψυχιατρείο γνώρισα την Κατερίνα.

Η Κατερίνα είναι 41 ετών, με αρσενική ταυτότητα φύλου. Η Κατερίνα είναι πραγματικά συμπαθητική.

Η Κατερίνα ήθελε να είναι κορίτσι, και παρόλ' αυτά είναι στο ψυχιατρείο και έχει χάσει το μυαλό της απ' τα φάρμακα που την ποτίζεις "για να γινει καλα" επειδή ΕΣΥ ηλίθιε μισάνθρωπε την τραμπούκιζες από μικρή, την έλεγες πούστη, την έκανες να μισεί τον εαυτό της και την οδήγησες στην ψύχωση.

Η Κατερίνα έγινε ιερόδουλη, και οροθετική, επειδή ΕΣΥ ηλίθιε μικροαστέ που τη γέννησες έχεις τόσο μίσος μέσα σου που δεν μπορούσες να κοιτάξεις το παιδί σου στα μάτια και να το αγαπάς όπως είναι - έπρεπε να του φωνάζεις πως είναι αγόρι και πως αγόρι πρέπει να είναι, έπρεπε να το παρατήσεις σε ένα ίδρυμα και να αποποιηθείς κάθε ευθύνη, λες και γεννήθηκε τέρας, λες και δε φταις εσύ που η Κατερίνα έγινε ψυχωτική.

Η Κατερίνα ακούει Καιτη Γαρμπη. Η Κατερίνα κλαίει όταν μιλάει για τον εαυτό της. Ήθελε να γίνει παιδίατρος, αλλά μετά το λύκειο "αρρώστησε", και δεν τα κατάφερε. Της αρέσουν οι κρέμες και τα κοσμήματα. Τα ονομάζει "λούσα". Λέει ότι θέλει να ζήσει με μια γυναίκα, εκείνη να πλένει και να μαγειρεύει και η γυναίκα της να ξέρει να οδηγεί, να βλέπουν τηλεόραση και να περνάει η ώρα, να φαίνονται φυσιολογικοι μαζί. Γιατί η Κατερίνα πιστεύει ότι δεν είναι φυσιολογική;

Η Κατερίνα πείστηκε πως είναι άρρωστη, επειδή ΕΣΥ ηλίθιε δεν ανέχεσαι το διαφορετικό, γιατι; Επειδή είναι πιο ξεχωριστό από 'σενα; Επειδή η Κατερίνα είχε καλοσύνη μέσα της κι έπρεπε κάπως να τη βγάλεις σκάρτη; Ακέφαλε μαλάκα.

Μ.

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

εφτά ποτήρια

Το τενεκεδενιο κουτάκι χοροπηδάει στο καλαθάκι μπροστά μου καθέτως οριζοντίως και διαγωνίως. Ειναι καποια πραγματα που δεν θα επρεπε να (ουφ). Ευτυχως που θυμαμαι πως κλειδωνουν ενα ποδηλατο. Τρεχω στην πορτα. Κυριολεκτικα τρεχω. Το ασανσερ ειναι στον 3ο, σαν να θελει να μου υπενθυμισει σε ποιον οροφο μενω. Ανοητο. Με κοιτάω στον καθρέφτη. Τζάμπα βάφτηκα και φτιάχτηκα άμα ήταν να τα σκατωσω όλα. Εγώ φταίω? Το παιχνίδι. Όχι το παιχνίδι. Οι ερωτήσεις. Ούτε οι ερωτήσεις. Αυτή. Και η ηλιθια ερώτηση της. Αν δεν ήταν αυτή τότε εκείνος θα συνέχιζε να φλερτάρει την καινούρια και εγώ απλά θα αισθανομουν άσχημα. Σενάριο δεκτό. Ενώ τώρα? Τώρα μπουμ, όλα καταστράφηκαν. Βλέπεις τι έκανες με την ανόητη ερώτηση σου? Στεναχωρησες εκεινον.