Δεν έχει σημασία που ακούω τα βήματα σου να απομακρύνονται νευριασμένα και (ίσως) πληγωμένα, εγώ σταθερά σκληρή. Με αγέρωχο ύφος, θυμωμένη φωνή και γροθιές να σφίγγουν στα σταυρωμένα χέρια. Δεν έχει σημασία που μπορώ ακόμα να τα διορθώσω όλα, γιατί το πείσμα κυριαρχεί πάντα, με όποιον και να συγκριθεί. Δεν έχει σημασία αν θέλω.
Σήμερα θα κοιμηθώ με τον εγωισμό μου. Πάντα επίκαιρος, πάντα φλογερός και αήτητος, πάντα ολοδικός μου.
Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου