Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Όταν γεμίζω το μυαλό μου πράγματα, δεν έχεις χώρο να στριμώχνεσαι


Ακούω τη μουσική που σου αρέσει κάθε φορά που αισθάνομαι ένοχη. Με κάνει να σε ερωτεύομαι από την αρχή, ξανά και ξανά.
Αναβιώνει μπροστά στα μάτια μου η ανάμνηση εκείνων των άγιων ημερών. Έτσι, όταν νομίζω ότι ξεχνάω, αρπάζω μία ένεση σου και την καρφώνω στις φλέβες μου. Μετά κυλάς μέσα μου πάλι.







Ώσπου να σε αποβάλλω ξανά.
(24/12/13)





                                                                                                     Ε.

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Συνηθίζω


Εδώ όλοι λένε άσχημα πράγματα για σένα κι έχω κουραστεί να σε δικαιολογώ συνεχώς. Τους αφήνω να μιλάνε κι όταν είναι ανάγκη, κάνω νόημα με το κεφάλι ότι συμφωνώ. Με έπιασε, βλέπεις, αυτό το πράγμα πάλι. Αυτό που με πιάνει κάθε φορά στην ύστατη στιγμή. Μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να δικαιολογώ τον εαυτό μου σε λίγο που έπαψα να τους μιλάω και να τους νοιάζομαι.
Δεν ξέρω τι έχει μείνει μέσα μου για σένα. Θα ψάξω πάντως να το βρω και μέχρι τότε εσύ μείνε μακριά, ως συνήθως. Το ξέρουμε καλά αυτό το παιχνίδι. Οι κανόνες είναι εύκολοι για μας. Μη σε νοιάζει. Δεν ξέρω έτσι κι αλλιώς τι είναι αυτό που είδα σ' εσένα, αλλά κάθε φορά που σε βλέπω, το ξαναβρίσκω κάπως.
Και τώρα πια είναι αργά. Πες το σαν ψίθυρο στο αυτί μου. Είναι αργά σ' αυτόν τον κόσμο. Κοντά μεσάνυχτα.
Μα, αν θες ακόμα κάποιο φως, περίμενε την αυριανή καλημέρα.


Σου δίνω μόνο ένα αντίο και ένα φιλί.
Μη με ξεχάσεις αμέσως.

                                                                                          Ε.