Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Petite mort

Ζήσε μέσα μου σαν τριαντάφυλλο κι ας σε φωνάζουνε αγκάθι.
Έμαθα να σε δέχομαι ανοιχτά κι ας με μαλώνουν αυτοί που "νοιάζονται".

"Είναι η στιγμή που απλά θέλεις να φύγεις από αυτά τα ίδια και επίπονα (πλέον) μέρη, να εξαφανιστείς στην οδύνη της νέας σου ζωής.
Να προχωρήσεις, με αποφασιστικότητα, να πετάξεις ένα τεράστιο απαγορευτικό στα παλιά -με μια γροθιά να ισοπεδώσεις όλα αυτά που σε σημάδεψαν-.
Είναι αυτή ακριβώς, η στιγμή που εμφανίζεται."

Και αυτοκαταστρεφόμαστε ξανά. Εγώ σκοτώνω εσένα κι εσύ εμένα.

                                                                                                 Τώρα μοιάζει λογικό.




Δεν ξέρω πια τι νιώθω για τους ανθρώπους. Το δηλητήριό σου τρέχει στις φλέβες μου, μουδιάζει το μυαλό μου. Όλα είναι διαφορετικά.

Σε μισώ απαλά,
    σε μισω απαλά,
         σε μισώ απαλά

Σ'αγαπάω σκληρά

Ε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου