Εγώ είμαι από ένα μέρος που μυρίζει λουλούδια. Είναι ζεστό και όμορφο, και τώρα εκεί είναι καλοκαίρι. Το βράδυ όταν βγαίνεις έξω μυρίζει βρεγμένο χώμα, από την υγρασία, και γιασεμί (ή νυχτολούλουδο, ακόμη να μάθω τι είναι) και νιώθεις τα πνευμόνια σου ν' ανοίγουν για να ρουφήξουν τη μυρωδιά. Πιο κάτω μυρίζει αλμύρα και ιώδιο, και νιώθω σπίτι.
Αυτό το μέρος είναι για όλα τα γούστα. Μα πιο πολύ για το δικό μου.
Σ' αυτό το μέρος υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπάνε και τους αγαπώ, κι ένα σπίτι πάντα να με περιμένει. Το πιο όμορφο συναίσθημα μετά από το να βοηθάς.
Δεν το θυμόμουν πριν ξαναπάω. Μα αυτό το μέρος είναι το σπίτι μου. Από 'κει θα ξεκινάω και σ' αυτό θα επιστρέφω, κι όλα τ' άλλα θά 'ναι προσωρινά. Κι ας είναι όλη μου η ζωή προσωρινή, ίσα ίσα για να πω πως άνοιξα τα μάτια μου κι αλλού, μα πάλι εκεί γύρισα.
Αυτό το μέρος είναι για όλα τα γούστα. Μα πιο πολύ για το δικό μου.
Σ' αυτό το μέρος υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπάνε και τους αγαπώ, κι ένα σπίτι πάντα να με περιμένει. Το πιο όμορφο συναίσθημα μετά από το να βοηθάς.
Δεν το θυμόμουν πριν ξαναπάω. Μα αυτό το μέρος είναι το σπίτι μου. Από 'κει θα ξεκινάω και σ' αυτό θα επιστρέφω, κι όλα τ' άλλα θά 'ναι προσωρινά. Κι ας είναι όλη μου η ζωή προσωρινή, ίσα ίσα για να πω πως άνοιξα τα μάτια μου κι αλλού, μα πάλι εκεί γύρισα.
Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου